Hoc ne statuam quidem dicturam pater aiebat, si loqui posset.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut in voluptate sit, qui epuletur, in dolore, qui torqueatur. Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum puto. Itaque fecimus. Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans; Quid ergo attinet gloriose loqui, nisi constanter loquare? Duo Reges: constructio interrete. Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest. Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster?

Nulla erit controversia.: At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate.
Avaritiamne minuis?: Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim.
Hunc vos beatum;: Fortemne possumus dicere eundem illum Torquatum?
Recte, inquit, intellegis.: An dolor longissimus quisque miserrimus, voluptatem non optabiliorem diuturnitas facit?

Aliter autem vobis placet.
Me igitur ipsum ames oportet, non mea, si veri amici futuri sumus.
Consequens enim est et post oritur, ut dixi.
Quid, de quo nulla dissensio est?

Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio.
Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias?
Minime vero, inquit ille, consentit.

Omnem vim loquendi, ut iam ante Aristoteles, in duas tributam esse partes, rhetoricam palmae, dialecticam pugni similem esse dicebat, quod latius loquerentur rhetores, dialectici autem compressius.

Tenuit permagnam [redacted]tilius hereditatem, unde, si secutus
esset eorum sententiam, qui honesta et recta emolumentis
omnibus et commodis anteponerent, nummum nullum attigisset.

Sin est etiam corpus, ista explanatio naturae nempe hoc
effecerit, ut ea, quae ante explanationem tenebamus,
relinquamus.

Pudebit te, inquam, illius tabulae, quam Cleanthes sane commode verbis depingere solebat. Tum ille timide vel potius verecunde: Facio, inquit. Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter. Hic ambiguo ludimur. Apud imperitos tum illa dicta sunt, aliquid etiam coronae datum;

Neminem videbis ita laudatum, ut artifex callidus comparandarum voluptatum diceretur. Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Te ipsum, dignissimum maioribus tuis, voluptasne induxit, ut adolescentulus eriperes P. Ad eas enim res ab Epicuro praecepta dantur. Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt. Ne in odium veniam, si amicum destitero tueri. Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse; Et quidem Arcesilas tuus, etsi fuit in disserendo pertinacior, tamen noster fuit; Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris? Scaevola tribunus plebis ferret ad plebem vellentne de ea re quaeri.